Prinsessendrama’s van Elfriede Jelinek

O, die schijnheiligheid van de maatschappij windt mij nu verschrikkelijk op. Ik wil veel humor hebben en een goed verstand, en hartelijk moet ik zijn, en ik ga met een vrouw niet na twee dagen naar bed. Eerst bekijk ik haar nog eens goed en dan nog een keer en dan nog een keer en dan nog beter en steeds beter. En dan ga ik niet meer. Dan doe ik niets meer. Is dat een stuk mens wat ik daar zie? Is het een plaatje van een mens? Is het mens van een plaatje. Ja, dat is een mens van de plaatjes. Die ken ik toch! Nee, toch niet. Nee, ik ga toch niet, ik ga niet, ik ga niet! Nee, ik ga toch. Jawel, jawel, ik ga!
(uit Rosamunde van Jelinek)

De Prinsessendrama’s van Nobelprijswinnares Jelinek bestaat uit 5 delen:
De dood en het meisje I tm V. Dood Paard speelt er 3 van.
Sneeuwwitje, Doornroosje en Jackie.
Drie vrouwen. Drie prinsessen. Drie iconen uit de westerse geschiedenis. Jelinek laat ze spreken. Zich uitspreken over hun lot. Bespiegelen over hun tragiek.

In een onnavolgbare stijl neemt Jelinek ons mee in de duistere, humoristische en absurde gedachtegangen van deze vrouwen.
Haar zinnen kronkelen zoals onze gedachten kronkelen. Haar associatieve manier van schrijven is opwindend. Haar scherpe visie op en precieze ontleding van de mens spreekt ons aan.

Een droom. Een trip. Een hallucinatie.