BYE BYE DADDY a family business

BYE BYE DADDY a family business, een nieuwe toneeltekst voor Dood Paard geschreven door Magne van den Berg, gaat over de nazaten van een pater familias die een zakenimperium heeft opgebouwd, puissant rijk is en op sterven ligt. Zijn kinderen zijn opgetrommeld om naar het ouderlijk huis te komen. In afwachting van zijn laatste zucht schieten ze in oude patronen, conflicten laaien op en is er tijd voor bekentenissen, gekonkel en oude vetes, veroorzaakt door ongeheelde wonden uit het verleden, waarmee de autoritaire patriarch zijn kinderen heeft opgezadeld. Hij laat een enorme erfenis na, niet alleen materieel maar vooral emotioneel. De alom bekende vraag, wie krijgt wat en wat wil niemand hebben, is hier niet de belangrijkste. Veel meer dan over de materiële erfenis gaat het over de nalatenschap van zijn patriarchale opvoeding en de desatreuze gevolgen ervan op hun gevoelsleven. De harde hand van de vader heeft ervoor gezorgd dat zijn kinderen de afstand tot hem letterlijk zo groot mogelijk hebben gemaakt. Ze moeten blijven logeren in zijn grote, kille huis. Met het drankgebruik stijgt de onderlinge intolerantie. Als de ochtend gloort zien we of het sterven van de vader zijn kinderen dichter bij elkaar brengt of nog verder uit elkaar slaat.

Naast de familie anekdote gaat dit stuk ook over taal, over wat je niet kunt zeggen en de pijnlijke absurditeit van heel erge gebeurtenissen. Het is een treurige familiegeschiedenis, maar juist daar waar diepe treurigheid is, valt altijd wat te lachen. Om met van ‘t Reve te spreken: ‘de echte tragiek moet je verpakken in een berg sarcasme en humor, anders kan het niet.’

– de dood is een verbinder
– ja
– de dood verbindt ons
– als het goed is
– als het goed is
– en als het niet goed is
– dan maakt het alles erger
– ik heb honger
– ik heb ook honger